“Kendine iyi bak” bir "veda" deðil "elveda" cümlesidir çoðu zaman. O üç kelimeden çok daha fazlasýný gizler içinde...
"Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra ben yanýnda olmayacaðým. Olamayacaðým. Ýstesem de istemesem de. Sevdim bir zamanlar seni, hala seviyorum ve benden sonra da mutlu olmaný istiyorum. Olur da bir gün dönersem seni iyi bulmak istiyorum.“
“Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra kendinden baþkasý olmayacak yanýnda sana bakacak. Ben olmayacaðým. Kendine iyi bak ve beni düþünme. Çünkü ben de seni düþünmeyeceðim artýk. Arama sakýn beni, yazma, çünkü ben yazmayacaðým. Sil beni yüreðinden, çünkü ben sileceðim. Fakat, yaþanýlan, paylaþýlan güzel þeyler hatýrýna sana yürekten mutluluklar diliyorum. Ve ben bir daha dönmemek üzere gidiyorum.”
Kendine iyi bak. Aramýzda geçen herþeye raðmen benden sonra iyi olduðunu bilmeyi tercih ederim. Aslýnda bilmem çok önemli deðil, iyi olduðunu varsayacaðým ben. Seni bir daha asla görmemek üzere gidiyorum ben, seni kendinle baþbaþa, yapayalnýz býrakýyorum ben. Biliyorum kendini býrakacaksýn benden sonra, o yüzden iyi bak diyorum. Aslýna bakarsan, çok da fazla umursamýyorum."" "
Kendine iyi bak derler ve giderler. Tutkuyla sevenler, bazen birden fazla söylerler bunu. Çünkü onlarý ayýrmak, eti týrnaktan ayýrmak gibidir. Kolay kolay kopamaz onlar, süreç çok acý vericidir, yürek parçalýyýcýdýr. Her seferinde azalan umutlarla geri döner ve yine “Kendine Ýyi Bak” gözleriyle ayrýlýrlar. Ta ki umut da, sevgi de tükeninceye kadar…Ta ki son elveda mezar sessizliðine bürününceye kadar…
Tutkunun ötesinde sevenler, bir kez “Kendine Ýyi Bak “ derler ve giderler. Onlar eti týrnaktan ayýrmak yerine ölümü yeðlerler. Onlar bu acýyý bir kezden fazla kaldýramayacaklarýný bilirler.
Kendine iyi bak derler ve giderler. Bu sözlerin içinde ihanet yok, hiç bir zaman olamaz derler ve giderler. En büyük ihanet deðil midir aslýnda seni seveni, ihtiyacý olaný yüzüstü býrakýp gitmek. "Kendine iyi bak" derler ve giderler. Seni suskunluða mahkum edip giderler. Seni parçalara ayýrýp, en büyük parçayý yanlarýna alýp giderler. Seni senden alýp giderler.
Daha kötüsü suçlayamazsýn onlarý tüm bunlar için. Kendine iyi bak deyip gidenin geçerli bir nedeni vardýr elbet. Suçlatmaz kendini. Savaþmadýklarý için kýzarsýn ama suçlayamazsýn. Savaþmýþlarsa, yenildikleri için kýzarsýn ama suçlayamazsýn. Yenildiðin için kýzarsýn ama suçlayamazsýn… Ayrýlýðýn kaçýnýlmazlýðýna inandýrýr seni, "kendine iyi bak" derler ve giderler. Elinden umutlarýný, düþlerini, sevgilerini alýp giderler. Bir tek anýlarý býrakýrlar geride, bir de hatýrladýkça gözyaþlarýna boðulasýn diye unutulmayan naðmeler.
Arkalarýna bakmadan çekip giderler eðer yalnýz kalmýþsan, çünkü insafsýzlýklarýný görmek istemezler. Herþey o saniye orada bitsin, kapansýn bu sayfa isterler. "Bitti" diyemedikleri için, "kendine iyi bak" derler. "Kýrýldým ve affedemiyorum" diyemedikleri için "kendine iyi bak" derler. "Seni istemiyorum artýk, hayatýmdan çýkaracaðým ama bil ki hiç unutmayacaðým" diyemedikleri için kendine iyi bak derler. "Biliyorum çok kanayacaksýn ama daha iyisini yapamýyorum" diyemedikleri için "kendine iyi bak" derler. Vicdanlarýný rahatlatmak için kendine iyi bak derler, çünkü o kan uzun süre akacaktýr ve o yara asla kapanmayacaktýr, bilirler.
Kendine iyi bak bir noktadýr çoðu zaman. Kendine iyi bak deme bana, sadece kötülükler noktalansýn isterim ben. Oysa sen iyisin… Sen gözümdeki ýþýk, dudaðýmdaki tebessüm, sen içimdeki sevinçssin. Sen hayatýma renk katan, sen yüreðimdeki çarpýntý, sen hayatýmdaki neþesin. Sen yolumu aydýnlatan, sen dert ortaðým, sen gönül yoldaþým, sen bir tanesin. "Kendine iyi bak" deme bana. Nokta koyma.
Keþke böyle yaþanmasaydý bazý þeyler, keþke affedebilsen beni, keþke ben de affedebilsem… Keþke döndürebilsek zamaný geriye. Keþke bugünkü aklýmýzla yaþasak herþeyi baþtan. Nafile... Ama yine de, gitmesen olmaz mý? Bitmesek olmaz mý? Sen eksikken, ben nasýl tam olurum? Senden kalan boþluðu kimlerle doldururum? Savaþsak, aramýza giren þeytanla olmaz mý? Hani büyük aþklar her türlü engeli aþardý, hani gerçek dostluklar her sýnavý geçerdi, hani sevgi eninde sonunda kazanýrdý? Hani hayatta hiç kirlenmeyecek deðerler vardý? Hani en büyük zaferler, en kanlý savaþlarýn ardýndan kazanýlýrdý? Bunlarýn hepsi yalan mý? Sahiden..., gitmesen olmaz mý? Bitmesek olmaz mý?……….
Peki o zaman. Senin istediðn gibi olsn. Öyleyse...Sen de "KENDÝNE ÝYÝ BAK."
Kendine Iyi Bak derler, kurþunu kafana sýkýp giderler. Sosyal Medyada Paylaşın:
kurşun kalem 1975 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.