Zeytin karasý gözlerinden vurgun yediðim sevdiðim Masallardan fýrlayan beyaz atlý prensim Þimdi yoksun ya; Her yer bana cehennem. Yokluðunda yüreðim cayýr cayýr yanýyor. Haydi gel sevdiðim Gel de; Kömür karasý gözlerinle vur beni Kor misali dudaklarýnla; Yak beni aþk ateþinde. Kollarýnla sar beni Haydi gel sevdiðim Gel de; Gözlerinden içeri al beni Yüreðinde sakla beni. Parmaklýk misali kirpiklerini kapatýp, Cennetinde yak beni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
efsundeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.