Her Gün; "- Senmisin?" diye sorar bana Ayna, üzülür-eksilirim. Dünü düþünür; "- Evet, benim! diyemezsin.
Her Gün biraz daha ölür Güneþ, milyonlarca patlamayla soður-küçülür Kardeþ, göremezsin.
Her Gece uzaklaþýr bizden Yýldýzlar, yaklaþarak Kara Deliðe, çeker bizi de Ölüme, direnemezsin.
Ya Ay? Bir yarým, bir Dolunay!
Her Gün Bilenir Bellek, Eskiyi görerek "- Yenilmiþim!" derim, yeniden Karar veririm Eþit, Hür ve Mutlu olmaya Barýþ içinde yaþamaya. Ne kadar sevinir Ayna, bilemezsin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.