Tutuþan gökyüzünde Ýnce çizgiydi bulut Sil dedi sevdiðim, maziyi unut Saðnaðýnda yeterince duruldum Özümü buldum ama Ben bu aþkta yoruldum Korktuðum yazgý bulmuþtu beni Beklemediðim anda Çýrýlçýplak sokakta Þakaðýmdan vuruldum
Biz güneþ deðiliz ki Sonsuza dek yanalým Sönecek yüreðimiz Vakitlice duralým
Usandým bunca aþktan Çekil git iç dünyamdan Sararsýn sayfalarda Kutsal dediðin sevgi Doydum naatlarýna Yeter bu kadar övgü Gönlüm azat etti Aþkistanda kovuldun Anladým,git sevgili Sen bu aþkta yoruldun
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.