Rüzgarın gibi
Sana, uzak bir kentin gece karanlýðýndaki ýsýsýz sokaklarýndan birinde yazýyorum.
Tek dostum yarým yanan bir sokak lambasý.
Bir de, yanýmda uçuþan gece sinekleri.
Gözlerim yýldýzlara dalmýþ. Elim klavyemde. Bir gönül mahkûmunun hikâyesi bugün seninle paylaþacaðým.
Köreþe yüreðin en acýmasýz, en köhne, en dayanýlmaz mýsralarýný nakþedeceðim yüreðine.
Ýçimde kopan fýrtýna, senin rüzgarlarýna karýþacak.
Küreksiz geminin fýrtýnaya yakalanmýþ son yolcularý misali
Son limanda bekleyen bahtsýz bir yorgun kaptana gelen son mektup gibi.
Buram buram memleket, buram buram hasret kokacak her satýr.
Her satýr biraz daha kýsacak aramýzdaki mesafeleri.
Yitik bir kent delikanlýsýnýn son arzusu, ilk idam fermaný olacak bu yazý.
Ýstenmemiþ tüm istenmiþ zamanlara inat
Seni anlatacak, sen yokken son demine gelmiþ bu yüreðe
Sen yokken seni hayal eden, hayalinden uzak denizlere gidebilecek kadar donanýmlý bir sevgi yelkenlisi misali.
Seni anlatacak, sen uzaktayken sana hasret, bana…
Korkularýn olacak satýr aralarýnda.
Korkularýn senden, benden, bizden yana.
Sabahý bekleyeceðim her þeye inat.
Yanmasa da sokak lambasý, beni bensiz býraksa da gece sinekleri.
Ýnadýna yaþayacak, inadýna sana yazacaðým bu gece.
Bir saat düzeneðinin akrep’i ile yelkovaný gibi seninle olacaðým.
Bir kez senin yanýnda durabilmek için zamaný durdurmaya çalýþacaðým bu gece.
Hangi uzak memleket þarkýsý çalarsa bu gece, bil ki, o þarkýnýn içinde sen olacaksýn.
Zaman geçmek bilmese de, inadýna yaþayacaðým o zamaný.
Tüm beklenen zamanlara inat.
Bak gece oldu karanlýklarda bir bekçi düdüðünün sesi var.
Gecenin yalnýzlýðýný bölen.
Bir de, bir daha ayný daldaki yaprakla seviþemeyecek olan rüzgârýn ayak sesleri.
Bu gece bir baþka sarhoþ olacaðým. Bir damla mey geçmeden boðazýmdan.
Bir kez olsun bakmadan gözlerine
Ve bir kez olsun güneþin batýþýný izleyemeden seninle.
Tüm meyhanelerin inadýna sarhoþ olacaðým.
Hem de yýkýlýrcasýna.
Sana uzak bir kentten doðmamýþ yýldýzlarýn gecelerinde yazýyorum bunlarý.
Özlemim sensin.
Saçlarýn.
Okþamaya doyamadýðým.
Hasretim sensin, kaç zamandýr
Sesini duyamadýðým.
Hasretim sensin göðsüne yatýp uyuyamadýðým.
Sana çok uzak bir kentin en yakýn sokak lambasýnýn altýndan yazýyorum.
Kiraz aðacýnýn dalýndaki yel’e inat.
Onlarýn seviþmesine tanýklýk eden gözlerimin körlüðüne
Ve, kulaklarýmýn saðýrlýðýna nalet okuyarak.
Sana seninle ayný kette, senden bu kadar uzak bir köþeden yazýyorum bunlarý.
Okuyup ta aðlayasýn diye deðil.
Okuyup sevinesin
Sevildiðini bilerek diye.
Hadi artýk ayrýlýyorum.
Güneþ ha doðdu ha doðacak
Hayallerim batýyor Beydaðlarý’nýn ardýnda
Yarýn gece yinen seninleyim, ama sen yanýmda yokken.
Seninleyim yine
Her zamanki gece nöbetlerimde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
kurşun kalem 1975 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.