Aþka isyan etmek için yokluðunu örgütlüyorum ruhumda
Duvarda kuþlar aç
Kibrit çöpleri þiirsel gölgeler kokuyor
Kül olmuþ boynun dudaklarýmda
Dudaklarým dualara olduðu kadar
Tanrýya olduðu kadar suya da muhtaç
Þehir uyuyor hâlbuki
Bedenim çýplak
Bedenim ukala ve utangaç
Solungaç
Süzgeç
Makarna
Karbonhidrat
Aynayý unutmayalým odanýn karanlýðýnda
Yalnýzlýk davullarý tiz vuruyor sýrtýma
Bestelenmemiþ bir Puþkin senfonisi ayak parmaklarým
Nasýrlý ve duygulu
Kök hücreye doðru yol alýyor gözlerim
Okudukça daha bir paslanýyorum
Parmaklýklar dikilmiþ meydanlara
Meydanlar akvaryum kiri sevgilim
Nefes alamýyorum
Kelimelerin kaburgalarýma peyzaj uyguluyor
Fýrçanýn ucundan damladýðýmý anýmsýyorum
Açýk mavi bir tonda yýkýlýyor dünya
Sadece trampetin sesini ve kurþuna dizilmeyiþimi hatýrlýyorum
Yaþadýðýma sevinmediðimle birlikte
Yaþýyor taklidi yapan bir zamanla beraber
Seviþiyorum sanýyorlar, kirletiliyorum
Kibirle
Ahmakça
Yaðmur damlasýnýn sesi kadar can yakýcý
Ama ölmek için erken bir gece deðil mi?
Bir feniksin ömrü ne kadar uzun olabilir bilmiyorum…
.