Güneþin alacasý biraz mavi biraz sarý Yer yer sýzarak ve sürerek yýldýzlarý Dokunuyordu Belki bir basamak daha üstüne tenimin Belki kalbimin en karanlýðýna Eriþerek Belki biraz seviþerek ruhumun aydýnlýðýyla
Kývrýldým
Yataðýmýn en gri yaný uyumak için Uyanmak için sonra en kirli beyazýnda Ve kazarak yastýðý, arayarak kokunu Kývrýldým çatlamýþ günün karanlýðýna
Kýrýldým Yok bir saat, eksik dakika, saniye Ne varsa... Eksik yaným, diðer yarým her daim eksik sana Sonra esrik gülüþmeler, esrik aþklar Donuk geceler Yanmýþ kar, donmuþ güneþ Çatlasan da, kýrýlsan da...
Þimdi þu yaz ayazýnda, rüzgar mevsiminde sonra Gidecek bir dal kalmadý, tohum büyümedi hâlâ Hâl bilmez, hâl anlamaz bir ayrýlýk ki kapýda Üþüyorum Kýrýlmýþ, çatlamýþým ne fayda...
Asena Gülsüm Güneþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Asena Gülsüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.