MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Çöl



Çöl susuzluða ait çoklukta bir kara gölge...
Kalbi kavrulmuþ topraðýn üzerinde.

Yýrtýlýyor toprak, kuyu bir engin deniz...

Ve yazýlan, siz bilseniz:
"Çöl, yalnýzlýðý çok bir yürek bu kalabalýk bedende."

Su diyorum, susuzluk özlemekle bir
Özlemek diyorum, susuzluk deðiyor canýma

Sûretâ bir gölge yaklaþýyor yanýma
’Ten’ diyor...
’Ten, çölü suya tercih ediyor.’

Bir aydýnlýk kapýsý var, kapýsý dar karanlýðýn
Bir ufak dal filizlenmiþ, suya yakýn
Kuyuya yakýn...

’Çöl’ diyorum, ’uzan’ diyor
’Susuz kalmýþsýn,

Susuz kalmýþsýn ey insan
Sen kimsesiz býrakýlmýþsýn...’

Sonra ölüyoruz karanlýðýnda rüzgarýn
Rüzgar karanlýðýyla diriltiyor nefsimizi

Nefesimiz deðiyor kuyuya...

’Yusuf’ diyorum
’Güzelliðin sebep mi kuyuya
Güzelliðin mi sebep kuyunun uykusuna?’

Asena Gülsüm Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.