Boþ kalmýþtý iþte kompartýman, Asla ötmeyecekti saka, Eskisi gibi açmayacaktý küpeli. Ne oldu uslu durdum da!? Geriye kalan ne? Solmuþ bir manto, Eskimiþ bir ayakkabý! Uzun da bir hikaye! Aþký böyle öðrenmiþtim ben, Babam anlattýkça dinlerdim. Ama ya sorduðum da? Anneme bakardý ve derdi ‘uzun hikaye!’ Yine dinlerdim. Çünkü en sevdiðimdi dinlemek, En sevdiðimden. Cýlýzdým, korkardým hep. Ama bir gün adam oldum, En sevdiðimden! Korur oldum aleme karþý, Siper oldum göðsümü gere gere! Dedim ya iþte uzun bir hikaye… Aldým bende iþte en sevdiðim gibi, Düþtüm yollara kara trenle! Dedim ya iþte uzun bir hikaye…
Yalçýn ÇALIÞKAN 00:17 03/11/12
Sosyal Medyada Paylaşın:
unique_286 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.