Hazan mevsimindeyim sevgili Düþüyor yapraklar Dal uçlarýndan Renk cümbüþüne dönüþtü doða Vaktini kestiremediðim Saðanaklar iniyor Yaðmur damlalarý çarparken cama Yine Bir çift göz, yollara bakar Perdeyi çekerek cam kenarýndan
Oysa Nasýl da özledim bir bilsen Yaðmurda yürümeyi Ýliklerime kadar ýslanmayý Meðer ben Hep Çile yaðmurlarýnda ýslanmýþým Sel olan duygular Akýp gitmiþler Hiç özü kalmamýþ aðaç gibiyim Rüzgar güçlü esse alýp gidecek
Þimdi Çöl kumlarý kadar yalnýz Buzullar kadar soðuk yüreðim Kader diyorum Hani tersinden bir esse Karþýlaþýr mýyýz yine bir yerde Eðer Gün gelirde seninle karþýlaþýrsak N’olur kaçma Bana gülmeyi öðret yeniden Bana sevmeyi öðret Bana sevdamý anlat Yeþersin kuruyan özlemlerim Hoyratça
Düþünüyorum da Eskiden sevdalar daha güzeldi sanki Sevgililer daha mý bir vefalýydý Yoksa biz mi farklý bakýyorduk Çevreye Sevgiler daha bir berrak Duygular daha içten Sevgiler daha bir gerçekçiydi he Zaman Bizi de mi deðiþtirdi ne
Ne sen tutabildin elimden Ne de senin ben Sevmiþim bir kere ne gelir elden
SADIK DAÐDEVÝREN Aþýk lüzumsuz Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.