‘‘Ölüm dokunmaz þahadete’’ Der biri -polis! der diðeri Koþarlar.
Sarý ve beyaz, zencefilli yeþil. çam aðaçlarý iðne iðne, sonbaharda Ýnanmak kalýr duvarda. Az biraz Bir de hayali
Ayrýþýr bilekleri Kopmuþtur bedenlerden gölgeler, halk ve halk perde kapanýr Biri sigarayý çýkarýr, biri çakmaðý Bir aþka sýðacak kadar umut yaratýlýr, iki ayrý karanlýðýn, iki ayrý zemherisinde Yanarlar Dinlenir yürekleri, Susarlar helal ederler. Hak ve hak
//Devrimden farksýzdýr merhamet. Mehtaptan yoksun. Gurbete demir atar gibi Aðýr//
Kaybettiler birbirlerini Sapa yollar, çýkmaz acýlar, kul olmak, köle olmak, kül olmaya kadir mi aþk Az iþkence çok nakarat Dinler mi aþk. Savrulurken hayalleri
kavuþamazlar belki de, Belki Tek Gözü açýk gitmiþtir siyasi
Sokak sokak yaprak yaprak Su da ve dolunayda Hastalýkta ve hakikatta Anlýmda ve damarlarýmda arayacaðýna
Bir kere, yemin etmiþtir
Ölür siyasi Aþk ölür Kýz? -yaþamalýdýr
Güneþ doðarken, yeniden Sosyal Medyada Paylaşın:
seRdaR oteR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.