kırık kadeh
Uçurumdan aþaðý atar gibi kendimi, býraktým sigarayý þarap dolu kadehe
Yetmedi o ses hiddetimi yenmeye
Kadehi bütün gücümle yere fýrlattým
Peçeteyi aldým dudaklarýmý sildim, gayet kibar bir þekilde
Sandalyeyi geri ittim geceyi bölen o gýcýk sesiyle
Doðruldum
Sandalyeyi kaldýrdým geri yerine koydum
Korkudan, sert bakýþlarýmýn altýna gizlenmiþ sesimden, birkaç kelime duydum
-Artýk gidebilirim.
Tabak ile masa arasýnda köprü inþa eden bir mühendis edasýyla býraktý çatalýný
Çýt diye bir ses duymamalýydý
Baþardý
Sað elinde duran býçaðý, kurbanýn boðazýndaki lokmaya denk getirmemek için yutkundu
Parmaklarý ile düþünceleri arasýnda kendini bilmez bir katil peydah olmuþtu
Vurdu
Bir daha vurdu
Kalbine beynine en çok bilmediðim o yere
Sonra bir daha
Bir daha
Sonra bir daha duyunca çýðlýðýný
Belki öl(dür)müþ olmaktan korktu
Sustu
Yer kanla tuz olmuþtu
Bir yudum þaraptan saðanak yaðmurlar umdu
Bir yudum daha
Ýþte o damla süzülürken yanaklarýndan dudaklarýna
Doðruldu
Baktý gözlerime
-Dudaklarýmýn seni hissettiði o anda, bir damla sen iliþmiþtin
O ilk þarabýmýzý yudumlarken
O ilk aþk yaþý, gözümden düþerken
O bir damla þarap, bir damla göz yaþý, bir damla sen buluþmuþtunuz ayný yerde
O gün doðmuþtum ben aslýnda
Beni öper misin son bir kez
Bu boþluðun üstünü örtmek adýna
Öptüm
Öptüm
Öptü
Artýk gidebilirsin, dedi
Aþk kýpkýrmýzýydý yerde
Cam kýrýklarýndan yüzü yansýyordu, parçalanmýþ hayallerimize
Ben izmarit
Aldým,
Çýktým.
….
…..
Gidemedim, sadece gittiðimi sandým.
Arþýnladýðým onca yol, onca tanýdýk sokak, onca tanýdýðým simada seni aradým.
Hiç bilmediðim þehirlerin ülkelerin iklimlerinde, o bir damla düþer mi diye avuçlarýma, elim açýk dolaþtým.
Ve bir gün isminin üstüne kelebek kondu
Orada yaþadý
Orada öldü
Niþanýmýz kelebek suretinde, adýn üç nokta kaldý yüreðimde
Ayrýlýðýn ömrü maalesef aþkýn ömründen daha uzun sürdü
Ve aþk ömür biçilmeyecek kadar sonsuzdu
Hüznüm baki
Piþmanlýðým hakikatim oldu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.