Ah bedenim. Çekmez oldu seni ayaklar. Vuslat yaklaþtý ne derman kaldý ne yürüyecek hal. Nerede dostlar nerede uþaklar. Ölüm yakýn, Þu hamli neden sormazlar.
Sýrrým var söylenecek. Söylenmek için vuslatý beklemekteyim. Bir ben bilirim bir de Allah. Hazandýr günahým aðýr bu günahlarým beni üzmekte. Nerede uþaklar nerede dostlar Gelin toplanýn etrafýma, Sýr vermekteyim.
Saklamak aðýr gelir oldu. Ýçimde mesnetsiz taþ gibi çökeli oturalý yýllar oldu. Alýn bu sýrrý benden, Yolun sonu bana görünür oldu.
Vakit geçerse bir gün. Vurursunuz göðsünüze o neydi diye. Ýþ iþten geçmiþ olur hep kafanýzda bir soru olur. Haydi uþaklar toplanýn bu gün, Alýn bu yükü benden. /
A.Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.