Yaman gec qaldým... Uzaq gedən qatarlarýn ardýnca baxa-baxa, gecələr þərqdən qərbə, qərbdən þərqə uçan təyyarələrin sayrýþan ulduzlarýný seyr edə-edə yaman gec qldým. Getmək,uzaqlaþm aq yaþamaq istəmədiyim bu həyatdan, uyuþmadýðým bu insanlardan qaçmaq nə böyük səadət olarmýþ. Mən belə deməmiþdim, mən belə istəməmiþdim. Uçmaq arzularkən sürünmək, yürümək istərkən yýxýlmaq... Hüzur dilərkən qarðaþalýq,söyü þ. Þərəfin və ləyaqətin bir parça çörəyin güdazýna getdiyi bu gədə dünya daha mənlik deyil. Mən belə dünyada yaþamaða gec qaldým, çox gec qaldým. Gec qaldým bahar çiçəklərinin ətrini iyləməyə, xallý kəpənəklərin ardýnca qaçmaða. Gecələr Ýsa-Musa quþunun çaðrýþýna hay verməyə, bizdən o yana ötən qu quþlarýný saymaða, að buludlarýn asýlýb qaldýðý mavi göyləri içimə dartmaða gec qaldým. Saya corablarýmý cýran o böyürtkən kolundan bircə gilə belə qoparmaða gec qaldým... Neynək,qədərmən i də belə doladý barmaðýna. Günah özümdədir. Qaçaný qovmadým,tələsm ədim. Sabah oldu-gec qaldým, gələn getdi,gedən gəldý- gec qaldým. Bizimkilər pencəyýný götürüb taleyini dəyiþməyə gedərkən mənim meþin bavulum çarpayýmýn altýnda, xəz papaðým divardan asýlý qaldý. O qalan qaldý... ...Yaþýmý soruþardýlar. Ýyrmi beþdə də,otuzda da qocalmýþam-deyə rdim. Dövrəmdə dolanan dostlarým,tanýþ larým danýþardý,gülər di. Mən isə bir payýz axþamý kimi qəmli və həzin idim. Kiçik bacýmýn danlaqlarý, əzizlərimin tənələri belə mənə výz gələrdi. Onlar toy həvəsində, gözəl gəlin arzusundaydýlar , mən isə ikinci mərtəbəyə qalxan pilləkənin pillələrini sayardým. Sanki,bu pilləkənin sonundan mənim gələcəyim baþlayacaqmýþ- yaþamaða və sevməyə gecikmiþ gələcəyim... Hərdən anam yuxuma girir. Üzündə təbəssüm, baxýþlarýnda bir nigarançýlýq. Məzarlýða gedirəm, baþdaþýndan þəkli ilə mənə baxýr anam. Yuxumda gördüyüm eyni təbəssüm, eyni baxýþlar. Məzarý yoldan on addým kənarda, babamla yanaþýdýr. Yoldan keçən insanlarýn ayaq səsləri belə eþidilir buradan. Ətrafýma boylanýram. ÝlahiI Nə qədər məzar daþlarý varmýþ. Çoxunu,lap çoxunu tanýyýrdým bu insanlarýn. Qəmli-qəmli mənə baxýrlar þəkillərdən. Aðlýma gələn ilk sualdan diksinirəm. Bəlkə gec qalmýþam? Yooox,ölmək hələ tezdir. Gələcəyi üçün məsuliyyət daþýdýðým çocuqlarýmýn toyunu görmək, hər bahar açan qýzýlgüllərin ətrini iyləmək, keçən payýz əkdiyým nar aðaclarýnýn meyvəsindən yemək, bir də,bir də dünyaný dəyiþmək arzusu varkən ölmək hələ tezdir, çooox tezdir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vahid Sabah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.