SARALAN SEVDALAR

***
Bir yaz da belə keçdi
buraxýb mevsimləri xəzana.
Unutdum unutacaðým nə varsa.
Unutdum gündüzün sýcak
nəfəsini,
axþam yelinin
üzümü oxþayan temasýný.
Tənbəl cýrcýramalarýn
cýrýltýsýný unutdum,
Ýsa-Musa quþunun
həycanlý səsini,
gecələri üstündən
atlayýb geçdiyim
iþýldayan böcəklərin
mavi iþýðýný unutdum.
Unutdum unutacaðým
nə varsa...
Yalýn ayaqlarým
üþüyür daha.
Barmarlarým ucundan
son tikaný da
çýxarýb atýram.
Yazýn son acýsý
ufultularýmda bax beləcə
ötüb geçir.
Gah ovcumun içindəki
həyat qýrýþlarýna baxýram,
gah da saralan
yarpaqlarýn damarlarýna.
Ansýzýn bir sýzýltý
geçir qəlbimdən,
necə də olsa
bənzəyirlərmiþ, sanki...
Xatirə dəftərimin
son varaðýnda
bir xəzan yarpaðýna
yer saxlamýþam,
lap əskilərdə olduðu kimi.
...O qýz yadýma düþür.
Qonþu partadan
gizlin-gizlin mənə baxan
o qýz.
O mənə baxardý,
mənsə karton
qoxulu kitablara.
Haçansa ədəbiyyat dərsində
xatirə dəftərini
vermiþdi mənə-
bir þeylər yazým deyə.
Arasýna bir yarpaq da
qoymuþdu-
yam-yaþýl bir yarpaq.
Yazdým:
-Min þeir deyilsin a qýzlar,sizdən,
Bu gün demək üçün sözüm var
mənim.
Hələ birinizi seçməmiþəm mən,
Sizin hamýnýzda gözüm var
mənim...
Günlər sonra dostumda
gördüm həmin dəftəri.
Xatirə yazmaða almýþdý,
vərəqlərini çevirir,
astadan oxuyurdu.
Mənsə ötəri baxardým,
elə-belə...
Arasýndaký yarpaq baþqaydý.
Amma,yaþýl deyil
sapsarý xəzan yarpaðýydý.
Çox sonralar anladým...
*
Hər xəzan o qýzý
xatýrlatýr mənə,
hər sarý yarpaq
anlamadýðým gönül
sevdasýný.
Unutulur qýþýn
son ucunda bahara,
yazýn son ucunda
xəzana dönən
mevsimlər.
Unutulmayan təkcə sevdalardýr-
xəzan yarpaðý kimi
saralan sevdalar...
*
Sosyal Medyada Paylaşın: