ŞAİR II

Ya rab görülmemiþ bu ne kibirdir,
Adýmý anmaya tenezzül etmez.
Çok zamanlar oldu yüzünü gönül;
Görmeyeli artýk tahayyül etmez.

Ölüler mezardan ölü diriltir,
Canlara isteksiz kefen giydirtir,
O þaþkýn, divane, tanýdýk þair;
Kaside-han oldu tegazzül etmez.

Nerde fuzuliler, bakiler nerde,
Kainat semada, gökyüzü yerde,
Neden Faruk, doyasýya güler de;
Bir anlýk gülüþe tahammül etmez?

Sosyal Medyada Paylaşın:

Ömer Fâruk İPEK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ŞÂİR-İ RESSÂM Sen Üzülme LÂLE ÇOCUKLUĞUM (P)ÂRÂYA TAPAN ŞÂİR DUÂ MÜHENDİS KAFASI MEFKÛRE KAHRAMANLARI–1–Hz. Rûh-ı Seyyidü’l-En’âm DİYÂR-I ENBİYÂ İlhâm Ağrısı