Hiç tanýþýlmamýþ bir tanýþýklýk bu
Belki de diyebileceðin
Týrnak diplerine kadar sancýsýný hissedeceðin
Kalbimi kemiren dudaklarýn
Dudaklarýmda eksik bir þiir
Tüm bu katliam kokan yalnýzlýðýmýn suçlusu da sensin
Köpek gibi korkuyorsun içindeki vahþetten
Yalnýzlýk sadece bir kelime
Çýkmaz bir sokaðýn karanlýðýnda uyuyan çocuklar kadar aç
Yalnýzlýk sadece bir kekeleme
Aþka çýrýlçýplak soyunan aciz yaným kadar inançlý
Sen suya mahrum bir musluk gibi
Avuçlarýma muhtaç bekleyen sessizliksin
Aldýðýn, alacaðýn bütün intikamlar senin
Þemsiyemin içinde ölü kuþlar
Ýçim de dilinin asitli çekiciliði
Göðüs kafesim bir mezar senfonisi kadar zehirli
Eflatun fýsýltýlar topraðýn rutubetinde
ve kanatlar gökyüzünü yitirmiþ iþte
Gökyüzü de kanatlarý sadece
Yine de mavi hâlâ
Yine de gri dudaklarýn
Yaðmur damlalarýyla dudaklarýmdaki çatlaklara sýzan
Bir düþman gibi
Bu kadar aþýksan sevgilim, sustum
Öldürebilirsin
Tüm kelimeler ve tüm kirli yollar senin
Sürüklenebilirsin...
.