Sesim Nefesine Tutundu

En hoyratýný seçerek eþkâlsiz bir günün
Sözlendik sevinçlerin vakitsiz balasýna
Yüreklerimizdeki kan oluklarýna aðýrdý
Kýrmýzý bir düþün içinden geçerek ikimiz
Gönlümüzdeki veballere tutunduk
Sinsice acýyordu yine de sol yanýmýz
O lekeli yalnýzlýðýn içerisinde aþktýk!

Ýnce parmaklarýndý en önce sarýldýðým
Kadýn ellerine soydurdum er ruhumu
Susuþlarýmýza anlamlar yüklüyordu vakit
Bütün yenilmiþlikleri raflara kaldýrmýþtýk
Alaz çoðalmalarý saðdýk anýn memesinden
Defalarca öldük, sonsuzluða kilitlendik
O tanýmsýz hayatýn gövdesine tutunarak
Hazla kendimizden geçip, birbirimize dirildik!

O dirençli resimleri taþýyamýyordu duvarlar
Yaþanmýþlýklarýn pencereleri neden kirliydi!
Sustukça kekre gözyaþý gibi damlýyorduk tene
Tenden sýyrýlýp sarýlýyorduk yeniden düþlere
Biriktirdiðimiz uzun ömürlü sancýlardý belki
Yaðmur yaðýyordu, gülüþümüz arsýz sepkendi
Uzamýþ gün argýn geceye uzatýyordu ellerini!

Dudakta türküydü mutluluk, deþildi nakarat
Islaktý yollar, oluktan düþüp yol arýyordu hayat
Sözler biçtik þarkýlara, sesim nefesine tutundu
Hangi renkti yüzümüzdeki! Niye görünmüyordu!
Hüzünleri býrakmýþtýk ardýmýzda, tutunduk aþka
Onca yenilginin içinden çýkarak söz olduk þarkýlara!

Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: