Tabiri caizse, Yediðimiz tokatlarý, Bölerek kýrk yýla... Ýrin mi, kusmuk mu? Elde ne varsa... Karýþtýrýp küçücük daðarcýðý, Didinip durduk... Temeli yürek, sebebi sevda, Dökülüp ak sayfalara, Kimi hüzünden harç, Hasretten tuðla, Ýskeletti kimi vakit, Dizelerimize ayrýlýk.... Kimi kalýptý, vuslatýn umudu... Okþadýk... Okþadýk, egomuzu þair edasý ile, Aman üstat, Aman hocam, Gaz verdi þirin ifadeler... Ozan sanýp kendimizi, Birde huzur bulduk... An oldu þýmardýk, Eðlendik kendimizle, Bir Karaca oðlan yada Veysel tonunda... Avunduk... Belki de avunurduk hayli zaman, Bir yeni yetmenin gölgesine, Takýlýp düþmeseydik... Hiç karýþtýrýp sorgulamazdýk belki... Ýþimiz de düþmezdi sana, Tanýmazdýk seni amma... Kaldýk be usta, Resmen çakýlýp, çuvalladýk... Kimdir bu iþin eksperi, Hacýsý, hocasý bilir misin? Anlatsana be usta nasýl yazýlýr þiir? Birkaç hece yakýþtýrdýk diye, Çýkar mý adýmýz kamile? Cehaletimizi hakaretten sayýp þiire, Yoksa uzatýrlar mý adamý teneþire? Hadi kýyma emeðe, kýyma be usta... Ya bir akýl, ya da bir yol göster... Bu kadar zor mu þiir yazmak? Gönül adamý olmanýn mektebi var mý? Söylesene be usta... Reva mý þimdi bunca gayrete, bu müebbet acemilik...
_________________________Ben mektepsiz hocasýz, bir köyden geliyorum… _________________________Ozan sandým kendimi, harf alýp satýyorum… _________________________Bilmedim sükut gümüþ, söz manada altýndýr… _________________________Anla gayri ey yorgun, acemilik bahtýndýr…
___________yorgunkalem…
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.