Ayrılık Tirenleri Kaçta Kalkıyor

Ayrýlýk Tirenleri Kaçta Kalkýyor





sen anlamazsýn’a..



insanýz, yüzümüzü yýrtýyoruz arada
akþamlarý devirmiþ bir suç gözünde
önüne bir flüt düþmüþ çocuklarýz
ýslýðýmýz acý, ayrýlýk kekre bi’kere!
buradan bakýnca Allah’ý gördüðünü
biliyorum sonbahar yapraklarýnýn düþtüðünü
inanmam, beynimin hücrelerinde
güvensizlik kalýyor, arzusu yitmiþ insan
bilmecelerinde. oysa yarabandý
yar’a’dan türer, aðzým, aðzýna tünemiþ tek
rehine. sevgilim, orta þekerli devrimim (ünlem)
artýk eskilim nidalarýnda çivi arýyor resmin:
bana oradan bir gözyaþý çak!
uzunca köprüsüz kemiklerinde
üþüyüp kendine kapanmýþ denizim.
kuruduðumu anneme söyleme
oradan bakýnca Allah’ým üzülmesin.


Abu-Simbel tapýnaðýnda ne iþimiz var bizim?
biz yaþý yetmiþi geçmemiþ çiçeklere özenmedik mi
hep, kesirli sayýlarý aile olarak gördük
kerrat cetvelinde bulduk asî çocuklarý, yap-boz
bize felsefenin ilk örneklerini verdi. ya
kuþlarý tam on iki’den vurmamýzýn sebebi neydi?
sevgilim, uzun lafýn mirâsý
toth kitabýný buluyoruz her seviþtiðimizde!
onu yeminden ve yerinden alýyoruz.


hiç üþenmiyor gözlerin bana bakmaya (kuþlarý saymazsam)
kalkýp bana geliyor her gece yatmadýðýmda
portofino’dan sis ýsmarlýyorum, hava
pahalý, yaþamak bedava (!) biliyorum
seni az geçsem Allah’ýn cehennemi
seni az tutsam cennetten arsa bana
annemi tanýmýyorlarsa anlatýrýz
oturur aðlarýz tasavvufî gerillalarla
tasaruflu bir gülümseme açarýz
hatýralarýmýz içimizi karartýyorsa.
oradaki sineði senin için getirttim
kýrýk ayna, mor tespih ve ayna-
hayyaulgayya.


kaçýncý yüzyýlý tamamlar
tek kiþilik gösteriler, yalanlar
ucuz peynirler adamlar kadýnlar
ve rakýlar güdüler güldürürler
anlaþýlmazmýþ gibi, ahu seçmekteler!
yehhu, rom’antizm, týrnak
maðara duvarlarýna boya yok!
kuþ’ku köüpekleri uçrumcular
kurcular, neden inancým
getirir beni þiire, þiir neden inancýmý
verir ele, süpergöksel kürem
tanýmayan yok seni bu þehirde (!)
 
insanýz, unutuyoruz arada
araya aþk girince, kalp’cemse!





Payanda

Sosyal Medyada Paylaşın: