Gönlümü Sana Verdim
elveda bestesini, yazarken dertli kalem
birden güneþim açtý nura boyandý alem
yüzümdeki tebessüm, uzaða gitti elem
o an anladým ki ben, gönlümü sana verdim
yýllar var ki hep seni, bekleyen þu kalbimi
iþledin nakýþ nakýþ süsledin oya gibi
þiir þiir çizerek fethettin can evimi
o an anladým ki ben gönlümü sana verdim
hýçkýrýklarým dindi deniz derya gözlerim
þimdi neþe saçýyor þiirlerde sözlerim
dilimde o þen adýn, þarký diye söylerim
o an anladým ki ben gönlümü sana verdim
sözlerinde bir gizem bakýþlarýn sanki sýr
öyle uzaksýn bana mevsimler olur asýr
hasret canýmda sancý sanki yürekte nasýr
o an anladým ki ben canýmý sana verdim
yazabilsem hissimi kelamým çok ama
sözlerim kýsýr kalýr sýðmazsýn satýrlara
çizemedim resmini doldun sanrýlarýma
o anladým ki ben gönlümü sana verdim
bilirim sen de bana aþýksýn sýrýlsýklam
bir kez söylese lisan kulaklarýmla duysam
sonra ecel gelse de bahtiyar ölür insan
o an anladým ki ben ömrümü sana verdim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.