Kapýlar kapanýyor bir bir Gözlerine çer çöp dolmuþ baharýn Sular duru deðil buralarda Ve en bulanýk yerinde Yüzüyorum Ýçine hapsolan ne varsa Görüyorum
Karanlýðý taþlýyor Eli cemreli birisi Her gece delip geçiyor besmelen Çarmýha gerili iblisi Bir meleðin ruhuna Irmaklar akýtýyor cemreler Cemreler ki Ýçimde Yaþayan karanlýðý deler
Ne gelirse genç iken Gelirmiþ baþa Þükür ölmedik Þükür erdik bu yaþa Yaþa sen de ben gibi karanlýkla Ama bu yükle dava güdülmez Kaný kanla Sonuda sonla yýkamazlar Baþlangýçlar iki sepete ayrýlýr Beyazlar ve daha beyazlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Cafer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.