SEN UYURKEN
Sevinme ey sevgili, sanma sonum turabtýr
Sonsuzluk gözlerinde ebedi saklý sýrken
Tutku; baþlarken ürkek, sürerken ýzdýraptýr,
Bilsen kaç gün kaç gece can verdim sen uyurken.
Senin olsun iþven de, çalýmýn da, nazýn da
Senin olsun her dem de üþüdüðüm yazýn da
Bir hayal denizinde, bir sevda çýkmazýnda,
Gönlüme cayýr cayýr yan derdim sen uyurken
Kaný ark eylesen de çeþm’imdeki o göle,
Ab-ý zülallar aksýn gecene uykun ile.
Gerçekler zaten yalan, düþünde olsa bile,
Beni de sevdiceðin san derdim sen uyurken.
Sensizlik, aklý sýra sensizliði yenerdi
Dertlerim Derdalan’da* densizliði denerdi
Hele ki yatmaya gör, yatak benle dönerdi,
Kaç geceler þaraba son derdim sen uyurken.
Benim yerim bellidir, sen gir en sýcak koyna,
Halim desen hiç sorma, ben çalayým sen oyna.
Her meyhane kapýsý, kapý deðil bir ayna,
Her gördüðüm berduþa" ben" derdim sen uyurken.
Her gece boþ odamda firar etmiþ bir gurur,
Ve siyah bluzunla canlanan resmin durur.
Odur beklenen ahir, vakit yarýmý vurur,
Saatler ömrüm gibi, tüm derdim sen uyurken.
Her gece seni yazdým senle sabaha erdim
Gönülsüz gülüþüne gönüllü ömür verdim
Öptüm, kokladým, derdim, meleklerle gönderdim,
Tozpembe düþlerine gül serdim sen uyurken.
Fendine bent olmuþum, ne eylesen bana farz,
Sevdan seyran peþinde, üç gün elde yatamaz.
Seni senden baþkasý nasýlsa aldatamaz,
Kendi yalanlarýna kan derdim sen uyurken.
Geceler melalini depreþtirir yasýma,
Sesin bir balyoz gibi iner kafatasýma,
Rüzgar uðultusuna, kapý gýcýrtýsýna,
Suyun þýrýltýsýna "sen" derdim sen uyurken.
Her zifiri zulmetten sonunda ýþýk sýzar
Her karanlýk büyüyü bir sýcak nefes bozar
Maviyi siyahýnla arþýnlasan kaç yazar,
Semayý Semah’ ýmla ben gördüm sen uyurken.
Ey derdimle dem sürüp derdime bin dert katan
Ýstilandan usandý gönül denen bu vatan
Bu son dörtlükten sonra artýk seni anlatan,
Söz yazmayacaðýma söz verdim sen uyurken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.