Güz değdi gözlerime

Sen hayaller kurarsýn aþka dair yaþama dair sevdaya dair,
Kader güler, alýrken elinden hepsini bir bir.
Neler ummuþ neler bulmuþsundur, ömür denen kapýsýz han koridorlarýnda,
Neleri bitirmiþ hiç etmiþsindir kalemi kýrýk acýlarýnýn süresiz voltalarýnda.
Sen anlatmaya kýyamazken beslediðin duygularýnýn öznelerini,
Birileri gelir alýr götürür yüreðinde sevgi adýna olan nelerini, nelerini.
Sen bin bir emekle ekersin yürek bahçene gökkuþaðý renkli deste deste manolyalar,
Gelir bir asi rüzgar, her birini teker teker acýmasýzca yolar.
Oysa bilmez hoyrat yolcu.
Yolunan her manolyada hayat adýna yýllarýn yaþanmýþlýðý var.
Talan olur yürek bahçende sevda adýna ne kadar çiçeðin varsa.
Rüzgarlara savurursun haykýrýþlarýný.
Çýðlýk olur her bir terk ediliþin.
Avaz olur gidenlerinin özlemleri yosun renkli gözlerinde.
Kývrandýrýr seni yaþadýklarýnýn bedeninde býraktýðý acýmasýz sancý.
Baharlara küser sarý saçlarýnýn dalgasý.
Yazlarla düþman olur güzel gözlerinin hare haresi.
Pencerenden girmez ateþböceklerinin þakrak sesi.
Hoyrat bir sonbahara gebedir umutlarýn.
Ne bugün gelir beklediðin, ne gelecek gibidir yarýn.
Bitmiþtir umutlara beslediðin ilk baharýn.
Sonbahara mahkum beklemlerinle, kýþa müebbet bir otobüse benzer hayatýn.
Ne baharýn gelir ne beklediðin umut otobüsün.
Son duraða geldik der sessizce sesin. Ýnecek var neredesin…

Sosyal Medyada Paylaşın: