Ýlmin flamasý düþtü forsu da söndü, Bana dair ne varsa þimdiye kadar öldü… Keskin kýlýçlarýn, baltalarýn aðzý döndü, Beynimi, ruhu bir nazarla ikiye böldü…
Pusu kuran suçlu duygusu yok nefesimde Þu kadarcýk sevseydin der hayat kürsüsünde Neden niçin sorularý cevapsýz kalýrken Akar boþluðum sýnýfta kalan beyin hücresinde
Koca bir âlem oturmuþ küçücük mihrapta, Ýþte bu görüntü yazýlmamýþ hiç kitapta. Yaþayan ölü uzanmýþ yatýyor merkatta, Köhne ruhuma atýlmýþ bir kement son nokta.
(merkat ölen evliyanýn kabri) Sosyal Medyada Paylaşın:
Jale Keskin (Karadurmuş) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.