AYNADA H(Y)ÜZÜN...
sokulurken güneþ cehennemine
saçlarýmýn fahiþesi olurdu zaman
sývazladýkça saçlarýmý solardý utancýmýn rengi
rüzgar kaçýrýp fikrini çýðlýk çýðlýk
çekip giderdi omuzlarýmdan
kar kokardý teninde
vaktinden önce
bir tomurcuk açardý nedensiz
sen gölgenle seviþirken
yarasalar çatlardý hasetinden
bir bardak þarabýn hislerine
kan teslim ederdi ruhunu
bir kaç þiir tütsüledim teninin kýrgýnlýðýna
dualar emzirdim dilimde
saçlarýnda ýrzýna geçilen gün batýmý
gözlerinde ölürdü deniz
hayat düþerdi defterinden
susardýk dilimizde ruhsatsýz birkaç derin çatlak
içine düþen adýn zehirlerdi bedenimi
yaðmura karþý ýslanýrdý göz yaþlarým
dudaklarým kururdu düþerdi yalpalayarak düþlerin grisine
bir vapur daha býraktý çýðlýðýný aklýmýn üstüne
inançsýzlaþtým, kestim yakýnlýðýmý gökyüzüyle
yedisi veriliyordu meleklerin
ölüm avuçlarýmda solgun
uçurumlar kýyýsýndan geçtiðim dudaklarýn
buz keserdi aynadaki aksim
dokundukça ten kesilecek nefesine
hangi yarada kanasam aklým tutuklanacak
kalkacak kabuðu bu ayrýlýk hikayesinde
bir cinayet düþecek bugünün kesesinden
cepleri boþ bir sarhoþ yuvarlanacak
yollarýn ardý sýra
korkak düþler seviþir kollarýnda
bir þarap daha demlenir koltuk altlarýnda
kaçak bir hayal görür
çarpar kendini sokaðýnýn duvarlarýna
ve ayrýlýk gelip sürükler saçlarýmdan
vaktim yok artýk kim/sessizliði sevmek için
bir ölüm hatýrlat bana
seni unuttuðum yerden
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.