güneþ denizlerimin gözlerini öperken
ince uzun yollarla uzanýrdý derin maviliðime
rüzgarlarýn türküsü söylenirdi dalgalarýn nefesinde
martýlar çýðlýklarýyla yýrtardý zamaný
aþklar gökkuþaðýna sarýlýp uyurdu
þimdi
zaman kendi içinde kayýp bir ülke
düþler çarmýha gerilmiþ
neden
þiirler hüzün yamalý be þair
neden
kýsraklarýmýn salyasýndan özgürlük damlamýyor
neden
aþklar masallarda son buluyor
anladým ki
yazlar kýþ
baharlar hep son olmuþ
þimdi ben
damarlarý çatlamýþ bir güz yapraðý gibiyim
çekiyor beni kendine topraðýn kollarý
aþkta bir çekim deðil mi be þair
önce gözlerden baþlayýp kalbe
sonra göz yaþlarý ve topraðýn kollarý...
19/11/2007
DM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.