Tanrý kelebekleri, iki defa yarattý
Önce altýn kozaya, birinciyi kapattý
Küçücük dünyasýnda büyümeyi bekledi
Büyüyüp olgunlaþmak için sabredip direndi
Beðenilmek için çok güzel olmak istedi
Güzel olmak gerekmez sevenlere, öðrendi
Bir damla akyuvardým, ilkinin yüreðinde
Ve rengim masmaviydi, dolaþtým bedeninde
Arsýz býrakmak için, ar damarý koparttým
Yer Tanrýsý suskunken, tan vakti düþlerinde
Pcncerelerindeki, gölge oyunlarýnda
Bir kaçamak uðruna, kozayý kýrýp çýktý
Uyanýrken repliði tükenen buluþmanýn
Þuh kahkahalarýyla Þeytan ile kelebek
Her çiçeðin tadýna sormadan bakacaktý
Tadýna vararak korkmadan yaþayacaktý
Hiç düþmemek için güçlü olmak gerekliydi
Sükunet içinde yaþamak için niyetliydi
Tanrý, renga renk boyadý, o kanatlarýný
Sonra kýzýl bir aleve çevirdi Þeytaný
Ýki aþýk gülüþler saçarak kavuþunca
Kelebekler çabucak yanar ölür þeytana...