ben, beni hiç affetmeyeceðim
cildimi ütületmeden giyindiðim için
gece yarýsý titrerken kýrýþtý derim, yaðmur yaðdý böyle oldu
geceyi çýrýlçýplak geçirirsem üþürüm burada
güney yarým kürede yaza merhaba partisi verebilirim
aþka çaðýrýyor bütün zenciler
bol keseden bir sevgili de bulabilirim...
gece yarýsýndan sonra güneþ yanýyor plajlarýmdan
dilindeki portekizce sözcükler
þarkýlar mýrýldanmakta saðýr kulaklarýmda,
ben hiç portekizce bilmem ki
sen en iyisi sýrtýma krem sür veyahut okþa
parmaklarý hassas fahiþeler için çok para harcadým
ama, kýrkýmdan sonra azamadým ki teneþirde paklanayým
soðuk havada üþümekten titrersin sen de koynuma giren
ütüler getirir zenciler kýrýþmasýn elbisen
þampiyon olamaz brezilya güney afrikada
bu yüzden dayak yiyebilirim her gülüþümde
zaten bayraðým da yok yeþil sarý
bizden geçti artýk her türlü tezahürat...
deniz kýyýsýnda yayýlmýþým kumda
soba önünde gibi sayýklamýþým uykumda
zenci fahiþelere bolca para vermiþim
aþýk olduðumu sansýn, ayrýlmayalým.
hani uyanmasam diyorum, hani acýmasak diyorum
gitme güneþli plajlarýmýn fahiþesi
dudaklarýmda mýrýldayan çirkin þiirim
sen bu aþkýn figüranýsýn
üþüdükçe güneþi bulabilme deneyimimsin...