Baktığım Pencerede

kesik yaralarý gibi çoðalýr zamanla
izleri geçip daðýlanýn
adsýz bir sararmýþlýkla iner üþümek
eskiden kalan öðle sonlarýnýn aðrýsý
ve giden tanýdýk yüzlerde baþlar korku
yýpranmýþ elbiseler kadar bakýlýr yollara
oysa yaz aþklarý kadar incitici olmalýydý
bu kadarýyla bitip tükenmek
geçmiþ ev kokularýný özlerken aðlayýþlarým...

o ana yaklaþmakla övünür yalnýzlýðým
herkesin hiçkimseleþtiði tutuk güz kenarýnda
aslýnda büyük kentlerle de ýrgalanýrým
kaçak iklimlerinde çocukluktan kalanlarýmýn
bu konusuz sarpasaran kýrgýnlýkta
aðaçlarý bile düþünemeyecek kadar aðýr acýlý
ömre ara verdiðim anlarda günlerde
bacasý tüterken yaþamak isteklerimin
dargýnlýðýmý unutmak için
baktýðým pencerede
yoðun...

sadece yorgunluðunu anýmsayabildiðim
akýlsýz bir gece konuþmasýydý
yýldýzlara bakmayý bile akýl edemediðim
gölgelerin terk ettiði o sokaða karþý mahçup
bütün tek baþýna yürümelere hazýr bakýþlý
güneþli kýþ keyfi anýlý aþkým benim
rüzgarýn soluðuma sormaya cesaret edemediði
estetik ölüþüm
gökkuþaðýyla ölçüyorum aramýzdaki uzaklýðý
ve bir deniz saati kadardýr uzunluðu hasretin
anlayabilir misin...


kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: