YALAN ÇUKURU...

Çýðlýklarým yýrtýyor arsýz geceleri...
Çýrýlçýplak soyunmuþ davet ediyor beni
Ruhundan çýkardýðý kirli cümlelerini
Süslemiþ, sermiþ gözlerimin önüne
Sanki en güzel ziyafetini verir gibi.

Ýsyanlarýma eklenirken yeni bir öfke,
Avazýmda kaybolmak yoktu niyetimde.
Parçalamak, yok etmekti; ikiyüzlüleri ellerimle
Ne kadar zor olabilirdi gerçeðini görmek;
Bin bir surat olmuþ suretlerinde...?

Yalan çukuru gibi zifiri kara kalpleri,
Çekiyor içine; ne var ne yok bütün düþleri.
Balçýk gibi olmuþ dilinden çýkan her bir sözleri,
Aslýnda aynaya bile bakacak yok ki yüzleri.

Bir gün döner yalanlar sahibine...’
Düþünür durur; ’’acaba hangisi doðruydu?’’ diye!
Gelin gibi süsledikleri yalan sözlerinde
Ararlar kendilerini; ’’hangi surat gerçeðimdi?’’ diye

/NergizA/
---------------------------------------------------------------------------------
(Ara...!!! Belki bulursun.
düþlerime takýldýðýn çukurunda...
belki bulursun...! )
Sosyal Medyada Paylaşın: