Akþam güneþinin asi vuruþlarýdýr, zaman ayrýlýða eþ, Kýrk ikindilerden sonra, doðuya kýyama dururken gönlüm, Abidesi yorgun daðlarýn üstünde eðretiyken güneþ… Ben yine seni sevmelerdeyim, usul, usul ölürken ömrüm…
Bakýþýnda kaybolan yitik yüreðim, hasretine eyvallah eylediðimdir. Asilce omuzlarým sevdaný, celallenmiþ ruhumu uslandýrýrken, Talimini yaparým her sabah yokluðunun ve son mahnýyý söylediðimdir. Kýrýk dökük gönül penceremde, yaðan yaðmurda bakýþlarýmý ýslandýrýrken…
Bir füsun kaplar ruhumun en derin yerini, kop kopabilirsen hadi… Alýp sevdaný sürgünlere gitsen benden ve yokluðuna bulansa beden… Ezel zamanlardan çaldýðým anlar, þimdi hayalimde dolmuþ miadý… Ne sen vazgeçebilirsin benden, nede ben vazgeçebildim senden…
DUDU BAYRAM ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
dudu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.