Acının acıttığı canını yakmasıdır ağlamak…

Karanlýðýn zifrine yazar þair, bir þiir doðar sancýlý, sancýlý.
Kadife sesli imamýn sesine irkilir yürek, aðlamaklý halleri.
Þimþeklere bulanýr, cümleler kurulmaz ve sýzlarken sol yaný…
Ýçinde çýðlýklarý vardýr ama sukuta tutunur lal olmuþ dilleri.
VE…
Acýnýn acýttýðý canýný yakmasýdýr aðlamak…

Zamansýz zambak mevsiminde açar gönül bir nihan,
Þimþekli gecelerin gök gürültüsü korkularým,
Ve zamansýz çýkar sevda karþýna gizlidir nagehan,
Issýz düþlerinden soyutlanýr kýrýk dökük uykularým…
VE…
Yaþlý gözlerin gönül penceresinden bakmasýdýr aðlamak…


Kýblesiz durur secdede baþým ve bir cümle dilimde zikir,
Susmak bilmez dolanýr diline bir çýðlýk aþk adýna ne varsa,
Þaþkýndýr hali, gözleri kan çanaðý besbelli aðlamýþ zakir,
Islanmýþ gözlerinden, sonsuzca bir kýyamet koparsa…
VE…
Yüreðindeki sýzýnýn gözden akmasýdýr aðlamak…


DUDU BAYRAM/ ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın: