KARANLIKLARDAYIM
Kelama ne hacet hallerimi arz etmeye
Ufku sönmüþ vicdanýmýn, karanlýklardayým
Bir boþluk ki çevirdi ruhumu viraneye
Nur topu sabahlar kayýp, karanlýklardayým…
Kimim ben, neyim, kimdenim, nereye bu gidiþ
Hani yýllarca avunduðum yoktan diriliþ
Sen çýkmaz sokak, ne olur sonsuz yolla kesiþ
Yolum çýkmaza baðlandý karanlýklardayým…
Nefsin elinde zebun olmuþ bu beni adem
Ne yazýk beyhude arar hakikati her dem
Þeytani oklarla delik deþik yorgun gövdem
Cehennemi bir azapta karanlýklardayým…
Acep, mukaddes yitiði ne vakit bulurum
Ne vakit zulmetten çýkýp nura gark olurum
Boynumda nur zinciri ne vakit durulurum
Medet ey bilinmez medet karanlýklardayým…
Ruhumun örsünde alevden kanlý heykeller
Yol gösterin dua kokulu mübarek eller
Gelir mi yine o mesut, gül kokulu günler
Kimsesiz geceler katil karanlýklardayým…
Beni yutmaya can atýyor ötede boþluk
Varlýðýmý bir sýr etmeye koþuyor yokluk
Sana yakýþýr bir tek merhamet ve ululuk
Kurtar beni Ya Rab dipsiz karanlýklardayým…
18.10.2012 PERÞEMBE
HAKAN UTAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.