Ayrılığın Ardından...

Gece, vadesi dolmuþ bir senet misali yapýþýr ümitlerime
Ne vakit senli düþlere dalsam, ayýrýr ellerini ellerimden
Hasretin müebbedine mahkûm olurken deli sevdam
Hayalin süzülür burçlarýný fethettiðin kirpiklerimden…

Beni kabre, seni kalbe götürüyor bu ýssýz kaldýrýmlar
Sükutun haraç kestiði bu kimsesiz sokak ortasýnda
Bekaya durduðun menzilini aradým, sesini aradým
Ben Ýsmail olmak istedim Ýbrahim’in ilahi býçaðýnda…

Mademki gündüz senin gece benim nasibime düþtü
Sen, nurlar içinde kal da, ben geceleri zulmete razýyým
Sen, gelinlik misali giyin þafaðý, güneþ duvaðýn olsun
Ben sarhoþ bir gecede tüm yenilmiþliðimle sýzayým…

Çok uzaklardan bir ýþýk huzmesi yarýyor karanlýðý
Evinin perdesinde iki gölge; sarmaþ dolaþ, þen þakrak
Sen baþkasýnýn oluyorsun, ben bambaþka biri oluyorum
Sen bir bedene ram olurken ben ki serseri oluyorum
Seni, beni ve geceyi sigaramý yakar gibi yakarak…
Sosyal Medyada Paylaşın: