BENİ YOK SAY
Beni yok say deyip, silkelenen yar,
Yüreðinden beni atabildin mi?
Kelamý kem tutup, bilgelenen yar,
Bu aþkýn sýrrýna erebildin mi?
Dedim sana dedim , çýkma karþýma
Ýlk bakýþta gözlerin düþtü içime,
Beni yok say dedin ya!
Kalbimin halkalarýný birer birer kopardýn
Sana benzeyen yüzlere su gibi aktým
Ben kendimi bulutlarla yarýþtýrdým
Ben sana ulaþmak için rüzgârlara tutundum
Ben sen de yaðmur oldum damla damla
Ýçimdeki yangýnlarý söndürdüm
Ben sen de yandýkça alevlerde çoðaldým
Ben sen de bile bile okyanuslara dönüþtüm
Benden geriye Kalan girdaplara eyvallah dedim,
Dedim demesine, yutkundum kaldým.
Sende ki; aþký yaþarken öðrendiðim
Ýhanetin bedelinin, ömre bedel olduðunu
Ýki gözüm, Ciðer parem sen saklý dur bu yürekte
Marazlý bir sevdanýn hamalýyým ben
Bir gülüþün gamzesine saklýdýr
Eksilmeyen umudum.
Geleceðim çoðu zaman sana uzak yollardan
Baharlar getireceðim doðduðum topraklardan
Esmer bir kadýn doðacak
Ýklimi deðiþken sabahlardan.
Ne bir isyan çýkacak nede bir tufan kopacak
Gönlüme yaðan alaycý gülüþünden.
Yoksa ben nasýl dayanýrým bu küskün yaþama.
Nasýl dayanýrým ki, bu tutuklu sevdaya
Al yüreðini götür kendin ile,,
Benim yaþadýðým dünyama
Bak uzaklardan, bak uzaklardan…
Özlem ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.