Bir yýldýz kondu avuçlarýma Dün gece Iþýl ýþýl masmavi Ama bir o kadar kimsesiz Ve bir o kadar yalnýz Kayýp gelmiþ baþka diyarlardan Parçalanmýþ yara almýþ bir yerleri Yüreðinden gözlerine yansýmýþ Çektiklerinin sýzýsý Hiçbir acýsý yokmuþ gibi bakýyor gözleri Gizlemek ister anlatmamak ister gibi Bilmez ki bizim dünyamýzda Gözler yalan söylemez Öðrenecek elbet o da bu þarkýlarý Kendi dünyasý bir bahar hep baharlar Ama yaþadýklarý Hep karakýþlar sonbaharlar
Direnmek gerek ýþýksýz gecelere Yaþamak gerek Güzelliklerini bir ömrün Sevgileri boþluklarda toplayýp Daðýtmak gerek kucak kucak Paylaþýldýkça çoðalan mutluluklar Toplamak gerek Yýldýzý yaþatmak için Yýldýza ulaþmak için
Uç yýldýz uç þimdi kendi diyarýna Avuçlarým dar gelir sana Git yýldýz git þimdi kendi dünyana Avuçlarým dar gelir sana
Sen bizim dünyamýzda yapamazsýn Git buralardan
Buralarda bazen karakýþlar olur Üþürsün hep Titrersin
Buralarda bazen Baharlar solar Açamazsýn Çiçek çiçek
Buralarda bazen Sitemler olur Gülemezsin o yüzden Tebessümler boyunca
Buralarda bazen Kan kýrmýzýsý akþamlar olur Gündüzlere hep hasret kalýrsýn
Buralarda bazen Þimþekler çakar Yýldýrýmlara çarpýlýrsýn Bükülür boynun
Buralarda bazen Mevsimlerin koparýlýr Bir bir gönlünden Konuþamazsýn Suskunlaþýr yüreðin
Buralarda bazen Tükenir umutlarýn Sevdalarýn kýrýlýr ellerinde Bitersin tükenirsin
Buralarda bazen Kýrkikindi yaðmurlarý diner Susarsýn çorak topraklar gibi Çatlarsýn
Buralarda bazen Güneþ yüzlü çocuklar boðulur Bir damla suya isyan edersin
Buralarda bazen Çarmýhlara gerilir ruhun Meryem’in oðlu gibi Ýsa olursun
Buralarda bazen Sen kalýrsýn Bizsiz Tek baþýna Çaresiz ve çözümsüz
Uç yýldýz uç Kaç buralardan Git kendi diyarýna Buralarý dar gelir Git kendi dünyana
Uç yýldýz uç Git buralardan Git kendi diyarýna
Son sözüm son nefesim Gönlümü bilmem ama Ýnan avuçlarým dar gelir sana
Faruk ANBARCIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
FARUK ANBARCIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.