Sanat müziðinden bir fasýl geçiyor, Cýzýrtýlý sesler arasýndan radyodan. Þimdi ada sahillerini çalýyorlar, Nagmelerden sazlardan korodan. Yumdum gözlerimi,Görgüsüzce huzur buluyorum. Bir bahar akþamý rastladým size, Sarhoþun uyuþuklugunda dinliyorum, Bu terennümler huzur veriyor bize..
Rast, Kürdili hicazkar, Bu naðmeleri bir insan türü çalar. Ruhuna gülden desen çizenler, Sevgiliye,sevgili gibi bakan gözler. Kanunun taksiminden gelen naðmeler, Seni,sesini,gözlerinin rengini diyenler..
Bir keman inlemeye baþladý, Akþam oldu hüzünlendim ben yine. Söylenir, Mermerin üstüne düþen elmasýn sesiyle. Kemanýn sesi, Ayný sevgilinin gölgesi. Þu müzik,müziklerin bilgesi, Durun biraz, Þu akýlsýz baþa vurun biraz, Gönlümü baþka iklimlere götürürken, Hoþ bir armoni ile çalsýn saz..
Dillala,dillala, Paralar verdim tellala. Tellal gözün kör olsun, Beni verdin dillere. Bir güzel türküyle son buldu hayal, Tatlý bir tebessümle, Suretini gözüme getirdim, Görüntü hayal meyal..
29 Ekim 2007
Jale Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jale Keskin (Karadurmuş) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.