Sevgimle Sevişti Nefretin

Bu gereksiz karanlýðý bombalayýp uçursam,
Parça parça olsam, küllerim görünmese.
“Adý neydi?”diye soran olmasa, duymasam.
Uðultulu sesler duymasam, geceler uzun dayanamam.
O arsýz dudaklar yüz bulup acýlarýmdan
Yýlan gibi süzülüp kulaklarýmdan kalbime akmasalar.

Bir çiçek düþünsem baharýn içinde gülümseyen.
Yapraklarý santim santim uzasa, büyüse.
Ellerim dokunmasa umuduna, koparmasam yapraðýný.
Ýliþmesem sevdasýna, beni duymasa, tanýmasa,
Bilmese beni senin beni sevdiðin gibi.

Yollarýnda mola versem, dinlensem.
Bir sözün deðse kulaðýma, ürpersem.
Aklým baþýmda dursa, düþünsem.
Seni görsem, dursan, beklesen, gitmesen.

Umutlarý ben eskittim, tükettim, üsteledim.
Kýrýlan umutlarýmý yüreðime diktim,
Nefretlere tohum ektim, yeþerttim bilmeden.
Sen nefret ettin, ben sevdim, sen nefret ettin…
Sevgimle seviþti nefretin acýlar doðdu.
Benim suçlu, evet benim bu doðru.

Sosyal Medyada Paylaşın: