Aşkın Dili Yoktu
Birimizin saçý diðerinden kýsa,
Ayný boyda, ayný huyda iki çocuktuk.
Asma bahçelerinden üzüm,
Komþunun kümesinden yumurta,
Bahçesinden viþne, kiraz çalardýk.
Birimizin ayaðý takýlýp düþse,
Ýkimiz de yakalanýrdýk.
Aþkýn dili yoktu; tonla azar iþitirdik.
Birimizin saçý diðerinden kara,
Ayný iklimde, ayný doðada iki gençtik.
Bulutlardan yaðmur,
Komþunun bakýþlarýndan hüzün,
Bahçesinden papatya, gül çalardýk.
Birimizin gözleri dolsa,
Ýkimiz de aðlardýk.
Aþkýn dili yoktu; masallarda yaþardýk.
Geniþ ve bize uzak gökyüzünde,
Bizim olmayan,
Ama biz, hep bizim sandýðýmýz yýldýzlar gördük.
Ellerimizin terini birbirimizin teninde kaynatýyorduk.
Aþkýn dili yoktu; biz var sanýyorduk.
Mutlu ASÝLDÜÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.