Sen Bilme

Boðucu bir hasrettin,
En acýmasýz yanlarýndan vuruldum.
Damarlarýma narkozladýðým,
Bir kaç acýydý.
Hüznün nuruydu,
Yakýþýklý duran kefenimde.
Aklýmý yitirdiðim depremlerde,
Gözlerini sabitledim yüreðime,
Bittim,
Tükendim.
Soluksuz sonbahar taksimlerinde,
Sözlerin ahenkle dans ettiði geceye ,
Karanlýklar biriktirdim.
Yavaþ yavaþ ölmenin adý bu olmalý.
Yüreðim kal diye sarsýlýrken ,
Sana üþüdüðüm yollar
Þahittir göz yaþlarýma.
Bir kez daha teneffüs ediyorum
Yaþadýðýn þehrin havasýný,
Ciðerlerimi parçalýyor her nefes,
Aklýmý seninle bozmuþum,
Yollarýnda kaybolup savrulmuþum,
Tükendim yar.
Bu sevdaya yüreðimi koymuþum,
Tükettim deste deste umutlarý
Ben tükendim,
Bittim.
Parçalanýr içim ,
Sana aldýðým her nefeste.
Bütün sabahlarýna aþina olup,
Üþüdüðüm rüzgârlar da yok,
Sað yaným karanlýk,
Sol yaným...
Neyse ..
Sen bilme!!!!!!
(MEHMET ZAFER)
Sosyal Medyada Paylaşın: