Babam

Babam
Tanýmadýðým halde
yokluðunu en çok hissettiðim insan
Belleðimde üç fotoðraftan ibarettir.

Bir
Gecekondunun bahçesinde saçýmý tarayan
bir ihtiyar.

Ýki
Kahverengi steyþýn bir þavrolenin arka koltuðunda
boylu boyunca yatan
kül benizli bir hasta.

Üç
Musalla taþýnda çýplak bir ölü.

Böylece öðrendim
Sidharta gibi
yaþamý
üç fotoðrafta.

Komþu bir kadýn
Diyor ki
—Vah öksüz!
Deðil hiç bir þeyin farkýnda.

Üç yaþýnda
Yüklendim
Gelecek bütün o uzun
sýkýntýlý yýllarýn yükünü
Kemiklerim süt iken daha.

Çatýda bulduðum tozlu bir film
—Akciðer kanseri
Eski, boþ bir nota defteri.
Yadigarý bu kadar.

Mahalli saz sanaçýsý Sabri Ýpek
Sana en çok nefes darlýðý çekerek
Ýþporta tezgahýnla eve dönerken
Yarýsýnda kaldýðýn yokuþta acýyorum.

Sinan Ýpek...
Sosyal Medyada Paylaşın: