Gökkubbe altýnda ellerim Uzanmýþ semaya Seni dileniyorum tanrýdan Sensiz geçen Her günüm acý dolu Beni öldürüyor kahrýmdan Bir dilenciyim Hep hor görülen Acýmasýz Toprak gibi çiðnendim Sahrada Kum oldum savruldum Zalimlerin Mutluluðu için kavruldum Sönmüþ Aþk ateþi baðrýmda alevlendi Kalbim her gün Seni elden dilendi Bana gülmeyi çok görenler Mutluluðuma Aðlayýp ayrýlýðýma sevindi
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.