eg
YAŞIYORUM BÖYLE
Zaman yapraklarýný döktürdü ruhumun.
Dallar kopuk kýrýk yaþýyorum böyle.
Görende,duyanda bir hayret eder.
Gözler yaþlý,yürek yaslý yaþýyorum böyle.
Mevsimlerim vaadini baktýmda doldurmuþ.
Çilelerim,dertlerim öyle çok uzunmuþ.
Biten bu aþk meðer elvedanýn yoluymuþ.
Hayatým yalan,dünyam yaman yaþýyorum böyle.
Bir tutku sanmýþtým ben sevgiyi.
Niye hep görüyorum tanrým yenilgiyi?
Acýlar ümidimi en güzel yerden kesti.
Yapayalnýz,virane iþte yaþýyorum böyle.
Unutsada sevdiðim beni artýk kaale almam.
Ýstesemde kendi derdime bile hiç yanmam.
Bir daha ne kadere ne feleðe kulak asmam.
Talih tükenik,yýllarým harcanmýþ yaþýyorum böyle.
Sonu gelir hayatýmýn elbet uzun sürmez.
Gidecekler beni görse ayrýlýktan vazgeçmez.
Avareliðimin pervamda durduðunu kimse bilmez.
Rüyalarým kabus,geceler mahpus yaþýyorum böyle.
EGE MUTLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.