eg
KUMKAPI VAKTİ
Bir kumkapý istasyon meyhanesindeydik.
Ahmet,salh ve ben.
Muhabbet ederdik þöyle sýmsýcak.
O onun o onun hatrýný sorar.
Banada dert paylaþmak düþerdi.
Ve ilkiydim.
Bir gece vaktiydi karanlýk ile mavi.
Saat 9’u vurmuþtu çoktan.
Ay ýþýðý yansýyordu yüzümüze.
Karbeyaz ortasýndaydý.
Kadehler kýrýlmaya hazýr esnadaydý.
Ve aðarma gittikçe çöküyordu.
Oturduðumuz masanýn köþesinde,
Kanun çalan adam vardý.
Hüzzam ile baþbaþa býrakmýþtý bizleri.
Ahmet acýsýný anlatýrken,
Gözlerinden yaþlar akýyordu.
Sonbahar yaðmuru gibi.
Hepimiz oysa acýlarýn içindeydik.
Sonra salih bir aþk gazeli okudu.
O zaman hatýrlanýyordu ayrýlýklar.
Sevgiler dizelerinde iþleniyordu.
Yüzümüzde gülmek kayboldu gitti.
Ben,
Ben hiç konuþmadým ve konuþamadým.
Söyleyeceðim söz kalmamýþtý.
Hepsi bitmiþti aþkýn bitiþinde.
Elveda kilidi vurmuþtu bana.
Açmak bilmiyordu.
Ardýndan sokaklarda ýþýklarýn,
Yarýsý bir yanýp bir sönüyordu.
Sahilin kenarýndaki martýlar,
Tepemizde dolaþýyordu.
Gelmiþlerdi buralara.
Bir martýda mektup atmýþtý.
Tam bize denk gelmiþti.
Benden açýp baktým ki,
Bugün ayrýldýðým sevgilimden.
Arkadaþlar merakla bakýyordu bana.
Sorduklarýnda bende verdim,
Bu son mektubu ellerine.
Aðlamaya baþlamýþtým.
Elime almýþtým mendili.
Onlarda derin bir hüznü yaþadýlar.
Oysa hepimizin içinde,
Bir burukluk vardý.
Kaðýt olup sokaklara atýlan.
Ellerimde buz soðuðu.
Titriyordu tutamýyordu.
Ne yapabilirdim ki?
Böyle bir yenilginin karþýlýðýnda.
Kemancý geldi.
Çaldý kemanýný.
Sonra oturdu sandalyemize.
Sohbetimize misafir oldu.
Bizde söyleyince,
Boynunu bükerek gitti masadan.
Çünkü yalnýz kaldýðýmýzý söyledik.
Belliydi o da öyleydi.
Anýlardan konuþtuk sonra.
Hatýrlattýk kendimize geçmiþi.
Mutlu olacaðýz sandýk olamadýk.
Ahmetin cebinden bir gül düþtü.
Bende çýkarýp aldým yerden.
Solgun bir gündü.
Ýþte ahmet,
Solmuþ bir çiçeði,
Senelerce taþýyabilen adamdý.
Ne salih ne ben biz bunu yapamadýk.
Dünyanýn adaletsizliðini yaþadýk.
Vede yaþýyoruz hala.
Biz hesaplý bir yerden yakalamýþýz herþeyi hesapsýz sanýp.Öyle saf insanlarmýþýz.
Yýllar,aylar,seneler bunun farkýna varamamýþýz.Yaþadýðýmýz aþklar üç günlükten
ibaret.Baþka yönü yoktu söyleyebilecek.Üçümüz artýk þimdi suskun akþamlarýn,
yarasý olmuþuz.
EGE MUTU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.