Elimde sigaram,
Ýzliyorum ayaklarýmýn altýndaki þehri.
Þehir tüm güzelliðiyle önümde.
Gece kendi güzelliðini yaþarken.
Ben elimde sigaram, düþünceler içindeyim.
Düþünüyorum…
Bazý zaman o kadar kaptýrýyorum ki kendimi
Ne düþündüðünü düþünüyor oluyorum.
Korkuyorum o an
Neden korktuðumu bilmeden.
Dayanak arýyorum, zamansýz
Sýðýnacak bir liman arar gibi
Bulsam ne yapacaðýmý,
Nasýl davranacaðýmý bilmeden.
Hayat bu kadar güzelken.
Þehir bütün çekiciliðini kendi tarzýyla sergilerken;
Ýçimdeki bu kederin,
Bu yalnýzlýðýn,
Bu korkunun nedeni ne?
Bu amansýz ihtiyaç niye, kime?
Sorular denizinde aklým çýrpýnýrken.
Görmeyen gözlerle þehri izlemekteyim.
Elimde sigaram, þehir tüm güzelliðiyle önümde.
Gece kendi eðlencesinde.
Bense tarifsiz korkular içinde, yaþýyorum…
POSEDION’UN OÐLU