EN SON ÇAREMSİN
Zehrinle son bulan her zeval vakti,
Ýsterim gözüme son perde insin.
Her veda ardýndan zulüm býraktý,
Ne yapsan, ne etsen, ciðerparemsin.
Ben ki yýllar yýlý dövdüm dizimi
Gülizar eyledin solan benzimi
Cennet bahçesi mi, nur denizi mi,
Dört mevsim içimde ilkbaharýmsýn.
Ýncitip üzersem gel karþýmda dur
Bakýþýn býçaklar, gözlerin vurur
Razýyým kastýna gül yüzlü gavur,
Belki de aþk deðil, ecel sýramsýn.
Eli ayýplama, o bunu bilmez
Kimse dudaðýnýn korunu bilmez
Sende sevilmenin zorunu bilmez,
Yad-ýma gýptasýn, bana dramsýn.
Hakikat yalansa, gerçekler sýzý
Yine düþlerine dön rüya kýzý
Ne bir seher vakti, ne tan yýldýzý,
Sen benim gecemsin, benim karamsýn.
Hele o beklenen sona ne desem,
Tanrý’ya çift borcu nasýl ödesem,
Can özüm, kalp gözüm, sana ne desem,
Karýmsýn, varýmsýn, yürek yarýmsýn.
Hasretin gecede düþse mah’ýma
Hayalin gem vurur her eyvahýma
Dinmeyen ahýma, ciðer-gahýma,
Anla ki merhemsin, en son çaremsin.
Bayram MECÝT 2002
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.