Yirmi dört yýl geçmiþ doðumum, Üstüne. Aðlayarak doðmuþum, Gözlerim yaþlý. Sanki bahtsýzlýðýmý, O an bilmiþim. Ve yýllardýr, Hiç gülemedim. Ýsyankar koysalardý, Keþke adýmý. Nerden bilsinler, Böylesine yanacaðýmý. Yaþamýmdan birileri, Rahatsýz sanki. Durmadan, Güler yüzle vurdular beni. Deniz, Dibinde vurgun yedim. Ve orda, Kalmam isteniyor benden. Zaten yaþayan bir ölüyüm, Kalmýþým kalmamýþým ne farkeder ki.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.