HOŞGELDİN KADIN

Bir kuþun yorgun sesiyle sesleniyorum sana;
Hoþgeldin kadýn.

Biz býraktýðýn gibiyiz.
Biraz yaþlandýk.
Döküldük.
Eksildik.
Yenildik.
Ama býraktýðýn gibi;
Hala sana meftun,
Sana deli,
Sana aþýk.

Bir þey deðiþmedi senden sonra.
Mevsimlerden baþka.
Yine en sevdiðim renk mavi.
Yine ince belli bardaktan içiyorum çayý.
Tek þeker atýyorum hep.
Yemekleri senin sevdiðin gibi yapýyorum,
Biraz hüzün katýyorum içine,
Biraz da sen.
Yine de senin yaptýðýn gibi olmuyor.

Hiçbir þey deðiþmedi senden sonra.
Denize çarpan rüzgarýn tadýndan baþka.

Hoþgeldin kadýn, hoþgeldin.
Çok oldu seni görmeyeli.
Deðiþmiþsin.
Gözlerin o gözler deðil.
Ellerin o eller deðil.
Hani saçlarýndaki o bahar havasý,
Hani göðsüne taktýðým o karanfil.
Çok oldu seni görmeyeli,
Deðiþmiþsin.
Sen o sen deðilsin.

Mazur gör bu þaþkýn halimi.
Sorsan adýmý bile unuturum þimdi.
Aðýr geliyor gölgem cüsseme.
Bir yere yýðýlýp kalmaktan korkuyorum.
Tut elimden kadýn,
Seni seviyorum...


Sosyal Medyada Paylaşın: