gittin ya...

Gittin ya…

caddelerin kalabalýklarýndan
ürker oldu yalnýzlýðým
kimi bulutlar gibi
yaðdý yaðacak
içine kapanýk kaldým

yalancý sýcaklýðýn da bitti
bir daha
sarýnmadým yalancý kollara
öyle tek tabanca
kaldým bir baþýma…

gittin ya…

farzetki
býraktým kendimi rüzgarýn nefesine
kah ora kah bura
savruldum bir ara

þehirlerin benzerliðinde
yabancýlaþtým her þeye
aynalardan uzak
daðýttým kendimi öylece…

gittin ya...

yüreðimde biriktirdim sözleri
sayfalara sýðdýrdým þiirleri
yalnýzlýðýmla oturdum
dertleþtim deli gibi...

ezberledim geceleri
unuttum gündüzleri

gittin ya

ben öyle mahsun
sustum dünyaya
ancak yalnýzlýðýmda
bir yalnýzlýðýmda
bulabildim
tekrardan kendimi...

( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın: